Opwarming Van De Aarde
Een gevaarlijke atmosferische afwijking is, naast besmetting, een van de grootste interesses van onderzoekers. Een onnatuurlijke weersverandering is de term die wordt gebruikt om de expansie van de temperatuur van de aarde weer te geven. Het is de interactie die de aarde onophoudelijk opwarmt. De temperatuur van het aardoppervlak is in de vorige eeuw met ongeveer één graad Fahrenheit gestegen, met een versnelde opwarming in de afgelopen dertig jaar. Er is meer gegrond bewijs en verificatie dat het grootste deel van de opwarming gedurende de laatste vijftig jaar kan worden afgeleid uit menselijke oefeningen. Menselijke oefeningen hebben de samenstelling van de lucht en het klimaat veranderd door de ontwikkeling van ozonafbrekende stoffen, die de fundamentele motor zijn van de opwarming van de aarde. Er zijn vier stadia in de broeikasinslag, namelijk: ultraviolette stralen van de zon, door de ruimte, naar de lucht van de aarde. Het daglicht komt het klimaat binnen en raakt de aarde. Een deel van het daglicht wordt omgezet in warmte-energie als infrarood licht. De warmte wordt geïmpregneerd door lucht en land te omhullen, waardoor het warm wordt. Infraroodstralen die in de lucht worden uitgezonden, worden opgevangen door stoffen die de ozonlaag aantasten. Het gas houdt op dat moment het licht vast en wordt teruggestuurd naar de buitenkant van de aarde en verwarmt het aanzienlijk meer. “Zoals aangegeven door de National Academy of Sciences, is de temperatuur van het aardoppervlak in de vorige eeuw met ongeveer 1 graad Fahrenheit gestegen, met een versnelde opwarming in de afgelopen twintig jaar. Er is nieuw en meer gegrond bewijs dat een groot deel van de opwarming gedurende de laatste 50 jaar is af te leiden uit menselijke oefeningen. Menselijke oefeningen hebben de samenstelling van de stoffen in het milieu veranderd door de ontwikkeling van stoffen die de ozonlaag aantasten – in wezen koolstofdioxide, methaan en lachgas. De warmte-vangende eigenschap van deze gassen is onbetwist, ondanks het feit dat er kwetsbaarheden bestaan over hoe de omgeving van de aarde er precies op reageert.”
